جای خالی

در این بهار چقدر خالیست جایتان آقا

چقدر کرده هوا هم ، هوایتان آقا

و خاکِ حافظه ی کوچه ها چه نمناک است

برای حک شدن رد پایتان آقا

مدار سبزترین گردش زمین جایی است

درست روی خط استوایتان آقا

و رود های جهان مثل نیل میشنوند

صدای معجزه ای از عصایتان آقا

اِذا رَئَیتُکَ روحی ، سَمِعتُ مِن قلبی :

حبیبی ! اَشهَدُ انّی فِدا....یتان آقا

دلم گرفته ، دعایم کنید ، میدانم

که شرم میکند ابر از دعایتان آقا

و قطره قطره بر این شهر خواب می بارد

که کم کند کمی از گریه هایتان آقا

پدر بزرگ نگاهش کنار پنجره ماند

هنوز میزند آنجا صدایتان : آقا

هنوز قافله ها رو به ابر می خوانند

از آن ستاره در شب رهایتان آقا

صدای صبح می آید رسیده اید انگار

به «اَلسَلام» نماز عشایتان آقا

کتاب: ازآهو تا کبوتر/موضوع: اشعار آئینی / شاعر:قاسم صرافان/ ناشر:آرام دل